രണ്ടായിരത്തി മൂന്നില്‍ .ജൂലൈ മാസവും ,ഞാനും എന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ വീട്ടുക്കാരും കൂടി റോമിലേക്ക് ഒരു യാത്ര പോയി ...ഒരു കത്തോലികന് 'റോമ നഗരം ' കാണുക്ക എന്നുള്ളത് സ്വപ്നമാവും ..എനിക്ക് എന്തോ യാത്ര യുടെ തുടക്കവും ഒരു മടി ആയിരുന്നു ..അതും മൂന്ന് വയസില്‍ താഴെ ഉള്ള മോളെയും കൊണ്ട് യാത്ര എത്ര വിഷമം ആവും എന്നുള്ള പേടിയും ..യാത്രയില്‍ എന്നും ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്ന ആള്‍ ആണ് .അതും സന്തോഷത്തോടെ പോകണമെന്നും ഉണ്ട് .ഇതിപ്പോള്‍ കൊച്ചു കുട്ടിയും ആയി പോകുന്ന വിഷമം .
റോമില്‍ എത്തിയതും എന്റെ ബന്ധുസഹോദരനും കുടുംബവും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു .അവര്‍ക്ക്, ഇറ്റാലിയന്‍ ഭാഷ നല്ലപോലെ അറിയുന്നത് കൊണ്ട് യാത്ര യുടെ സുഖം അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ത്തനെ റോമ നഗരത്തിലേക്കുള്ള നടപ്പ് ആരംഭിച്ചു ,നമ്മുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത അത്രക്കും ആളുക്കള്‍ ആണ് എവിടെയും ...അതും ബസില്‍ എല്ലാം യാത്ര ചെയ്യുന്നവരെ കാണുമ്പോള്‍ ഒരു അതിശയം തോന്നും മുഴുവന്‍ വെള്ളയും &;കറുപ്പും ധരിച്ച ആളുക്കള്‍ ആണ് കൂടുതലും .അമേരിക്കയില്‍ നിന്നും വന്ന ഒരു ബിഷപ്പ് നെ ബസില്‍ വച്ച് പരിചയപ്പെട്ടു .നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ ആയിരുന്നാല്‍ ബിഷപ്പ് നല്ല കാറില്‍ അല്ലെ യാത്ര ചെയൂ .ഇത് ഒരു സാധാരണക്കാരനെ പോലെ ബസിന്റെ കമ്പിയില്‍ തൂങ്ങി പിടിച്ചു പോകുന്നത് എനിക്ക് ഒരു നല്ല കാഴ്ച ആയി തോന്നി ...ഇതിനിടയില്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ പരതിയിരുന്നതും ഇറ്റാലിയന്‍ ബാഗ്സ്,ചെരുപ്പ് എല്ലാം ആണ് .എവിടെ ഒരു ഷോപ്പ് കണ്ടാലും ഞാന്‍ അതൊക്കെ നോക്കും . ഇറ്റാലിയന്‍ എന്ത് കൈയില്‍കിട്ടുംമോ എന്ന് അറിയാന്‍ ത്തനെ .എവിടെ നോക്കിയാലും ഒരുപാടു ഇറ്റാലിയന്‍ ഭക്ഷണവും ,കിട്ടുന്ന ഇടവും എനിക്ക് നമ്മുടെ ഭക്ഷണംകഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഇഷ്ട്ടകൂടുതല്‍ ഇറ്റാലിയന്‍ രുചിയോടും .
എരിവു കുറവുള്ളത് കൊണ്ട് ആവും .പലതരം പാസ്ത കഴിച്ചു അതെല്ലാം നമ്മിലെ കൊതി കൊണ്ട് ആവില്ല കഴിക്കുന്നതും .ആ രുചി ഒന്ന് അറിയണംഅതും അവിടെ പോയി കഴിക്കുമ്പോള്‍ അതിനുരുചിയും കൂടും . .. റോമില്‍ .ആദ്യമായി &;അവസാനമായി കണ്ടതും എന്ന് എടുത്തു പറയുന്നതിലും നല്ലത് അവിടെ കാണാന്‍ ഒരുപാടു ഉണ്ടായിരുന്നു !!!!!.എന്ന് പറയുന്നതാവും
st peters te മുകളില്‍ നിന്നും ഇതുപോലെ കാണാം ..
St. Peter's Basilica, ..അത് ത്തനെ ആവട്ടെ എന്റെ തുടക്കവും ...വരി വരി ആയി ആളുക്കള്‍ നടന്നു കയറുന്നു .അതിനിടയിലുടെ നല്ലപോലെ വസ്ത്രം ധരിക്കാത്ത സ്ത്രികളെ മാറ്റി നിര്ത്തുന്നു.അതും നമുക്ക് ഇതിനു മുന്‍പ് കേട്ട് കേട്ടുകേള്‍വി ഇല്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ആയിരുന്നു .. ബസലിക്കയുടെ ഉള്ളില്‍ ഒരു അനക്കം പോലും ഇല്ല ..എല്ലാവരും പ്രാര്‍ത്ഥനയും,മൌനവുമായി ആയി നടന്നു പോകുന്നു .കുറച്ചു ഒക്കെ നമ്മള്‍ വേദപാഠം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിച്ചിരിക്കുന്നതും ഓര്മ വരും .അതിനിടയില്‍ 'നല്ല മാര്‍ പാപ്പാ 'എന്ന് എല്ലാരും വിളിക്കുന്ന മാര്‍ പാപ്പായുടെ തിരുശരീരം വച്ചിരിക്കുന്നതും കണ്ടു.ഇത്ര വര്ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും ,ജീവന്‍ ഉള്ളത് പോലെ തോന്നും .ആ ഫോട്ടോസ് ഒരുപാടു ഇഷ്ട്ടത്തില്‍ ത്തനെ എന്റെ ഭര്‍ത്താവു എടുക്കുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു .ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ അതില് ഒന്നും നോക്കാതെ .അവിടെ ഉള്ള ചിത്രരചനകള്‍ നോക്കി നടക്കുന്നു . മാര്‍പാപ്പയെ ഇനിയും കാണാം പക്ഷെ ആ ചുമരുക്കളിലെ ജീവനുള്ള 'ചായ ചിത്രം 'ജീവിതത്തില്‍ ഇനി എനിക്ക്കാണാന്‍ സാധിക്കില്ല ,എന്ന് തോന്നി . ഫോട്ടോസ് എടുത്തു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ക്യാമറ യുടെ ഫിലിം തീര്‍ന്നു പോയെന്നും വിചാരിച്ചു .ആരോ അറിയാതെ ക്യാമറ തുറന്നു . അതും പഴയ തരം ക്യാമറ ആണ് .എല്ലാ ഫോട്ടോസ് പോയി കാണും എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു എല്ലാര്ക്കും വിഷമവും .പിന്നെ അതിനു അകത്തു പോയി ഫോട്ടോ എടുക്കുവാന്‍ പറ്റുകയും ഇല്ല ആ തിരക്കില്‍ കൂടിപോകണം ..അത് കഴിഞ്ഞു ബസലിക്കയുടെ മുകളിലേക്ക് കയറാം എന്ന് എല്ലാവരും കൂടി തീരുമാനിച്ചു ..അമ്മ മാത്രം താഴെ ഇരിക്കാം ..എനിക്ക് കയറാന്‍ വലിയ ആശയും ഉണ്ട് . മോളെയും കൊണ്ട് അതിനു മുകളിലേക്ക് കയറാം എന്ന് ത്തനെ ഉറപ്പിച്ചു .പഴയരീതിയിലുള്ള ചവിട്ടു പടികള്‍ ആണ് .മുകളിലേക്ക് കയറുന്നവര്‍ക്ക് ,അത് വഴി തീരിച്ചു ഇറങ്ങുവാനും പറ്റില്ല .ഒരു ആള്‍ക്ക് നടന്നു കയറാം ആ ഗോവണി പടികളിലൂടെ,എത്ര വിഷമിച്ച ഒരു സമയം ആയിരുന്നു അത് എന്ന് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പേടി ആവുന്നു .പുറത്തു നല്ല പൊരിഞ്ഞ ചൂടും .കൈയില്‍ കുടിക്കാന്‍ ഒന്നും ഇല്ല .കുടിക്കാന്‍ ഉള്ള വെള്ളം എല്ലാം താഴെ അമ്മയെ ഏല്പിച്ചു ആണ് പോന്നതും .എല്ലാവരും ശരിക്കും മടുത്തു പോയി .അതിനിടയില്‍ അപ്പച്ചന് നെഞ്ചു വേദന പോലെ തോന്നുന്നു എന്നും പറഞ്ഞു .നമുക്ക് ആ ഗോവണി പടിയില്‍ ,ഒന്ന് വിശ്രമിക്കാനും , നില്‍ക്കാനും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയും ,ആളുക്കള്‍ നമുടെ പുറക്കില്‍ നിര നിര ആയി വരികയും ആണ് .ഒരു വിധത്തില്‍,ആ ഡോമിന്റെ പുറത്തു എത്തി .അവിടെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍,ആ പടികള്‍ കയറിയ പേടി ഒക്കെ പോവും .അതും
St. Peter's basilica അതിന്റെ മുകളില്‍ ആണ് നമ്മള്‍ നില്‍ക്കുന്നതും എന്നുള്ള സന്തോഷവും!!!അവിടെ നിന്നും താഴേക്ക്‌ ഇറങ്ങാന്‍ എളുപ്പം ആണ് .ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കിയ കാലത്ത് , അതിനു മുകളില്‍ വരെ ആളുകള്‍ കയറണം എന്ന് വിചാരിച്ചവരെ സമ്മതിക്കാതെ വയ്യ !!!!.,
ഒരു നല്ല ദിവസത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മയുമായി ഹോട്ടലില്‍ തീരിച്ചു വന്നു .ഫോട്ടോസ് എല്ലാം പോയ വിഷമത്തില്‍ ആണ് എന്റെ ഭര്‍ത്താവും .വിഷമം തീര്‍ക്കാന്‍ ഒരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചു .അവിടെ ത്തനെ കൊടുത്തു ഫോട്ടോസ് പ്രിന്റ്‌ എടുത്തു നോക്കാം . പിറ്റേന്ന്, ഫോട്ടോസ് കിട്ടിയപ്പോള്‍ എല്ലാരും ഒന്ന് ഞെട്ടി എന്ന് അല്ലാതെ ഒന്നും പറയാന്‍ ഇല്ലായിരുന്നു ...ആ ഫോട്ടോസ് കുറച്ചു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് . അതില് മാര്‍പാപ്പയുടെ ഫോട്ടോസ് ടെ അടുത്ത് ഉള്ള എല്ലാ ഫോട്ടോസ് പോയി ..അതില് 'മാര്‍പാപ്പയുടെ തിരുശരീരം' കിടക്കുന്നത് എടുത്ത ഒരു ഫോട്ടോ മാത്രം കിട്ടി .എല്ലാവര്ക്കും വലിയ സന്തോഷമായിരുന്നു !!!!!. ആ മാര്‍പാപ്പയെ ഒരു പുണ്യവാളന്‍ ആയി എല്ലാരും സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യംആണ് .എന്റെ മനസ്സില്‍ തോന്നിയത് , വല്ലാത്ത കുറ്റബോധവും ആയിരുന്നു .മാതാവിന്റെ ഫോട്ടോയുടെ മുന്‍പില്‍ എത്ര നേരം പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു നില്ക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിയും .മാര്‍പാപ്പ യില്‍ ഒരു വിശ്വാസം എന്നില്‍ സംശയം ഉള്ള കാര്യമായിരുന്നു .. .എന്നില്‍ ഒരു വിശ്വാസം ഉണ്ടാക്കാന്‍ വേണ്ടി നടന്ന അനുഭവം ആയി ഇത് എനിക്ക് തോന്നി .ഞാന്‍ ഇത് ഇവിടെ എഴുതുമ്പോള്‍ ആ ദിവസം എന്നിലെ ഒരു അവിശ്വാസി , ....കത്തോലിക്കാ ആയി ജനിച്ച ഞാന്‍ മാര്‍ പാപ്പയെ വിശ്വസിക്കണം എന്നും മനസിലായി .വിശ്വാസ സത്യകള്‍ .എന്നില്‍ ഒന്നുകൂടി ആഴത്തില്‍ പതിഞ്ഞു എന്ന് പറയാം.
റോമിലെ, കുറച്ചു കൂടി വിശേഷവുമായി ഞാന്‍ വരും .........പോക്കറ്റ്‌ അടിക്കുന്നവരുടെയും ,Trevi Fountain &Colosseum കുറിച്ചും ഒരു ബ്ലോഗ്‌ കൂടി ഉണ്ടാവും
Incorrupt body of Pope John XXIII at St Jerome's altar in St Peter's Baslica
Oil Painting of Pope John XXIII by my husband
